192. อรรถกถาติณสันถารทายกเถราปทาน

พึงทราบอปทานของท่านพระเถระรูปที่ 2 ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า ยํ ทายวาสิโก¹ อิสิ ความว่า พระเถระที่ถึงการนับว่า
ทายวาสิโก อิสิ เพราะท่านได้บวชเป็นฤาษีในป่า ได้เกี่ยวได้ตัดหญ้าเพื่อ
มุงมณฑปที่ประทับของพระศาสดาพระนามว่า สิทธัตถะ ผู้เสด็จไปเข้าจำ
พรรษายังป่านั้น เพื่ออนุเคราะห์ตน อธิบายว่า เราได้กระทำทัพพสัมภาระ
เครื่องมุง และได้ทำมณฑปด้วยท่อนไม้เล็ก ๆ แล้ว เอาหญ้ามุงมณฑป
นั้นแล้ว ได้ถวายบูชาแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า สิทธัตถะ. บทว่า
สตฺตาหํ ธารยุํ ตตฺถ ความว่า พวกเทวดาและมนุษย์ที่สถิตอยู่ ณ มณฑป
นั้น ต่างพากันบูชาพระศาสดาผู้ประทับนั่งเข้านิโรธสมาบัติตลอด 7 วัน.
คำที่เหลือมีเนื้อความง่ายทั้งนั้นแล.
จบอรรถกถาติณสันถารทายกเถราปทาน
1. บาลีว่า วนวาสิโก.

ขัณฑผุลลิยเถราปทานที่ 3 (193)

ว่าด้วยผลแห่งการทำที่ขรุขระให้เรียบ

[195] พระสถูปของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าผุสสะ มีอยู่
ที่ป่ามหาวัน ในกาลนั้น ต้นไม้งอกขึ้น ณ ที่นั้น ฝูงช้างพากัน
มาหักกิน.
เราได้ทำที่ขรุขระให้ราบเรียบ แล้วได้ใส่ก้อนปูนขาว
เรายินดีด้วยคุณของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ผู้เป็นที่
เคารพของโลกทั้ง 3.
ในกัปที่ 92 แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใดในกาลนั้น ด้วย
กรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการใส่ก้อน
ปูนขาว.
ในกัปที่ 77 แต่กัปนี้ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ 16 ครั้ง
ทรงพระนามว่าชิตเสนะ สมบูรณ์ด้วยแก้ว 7 ประการ มีพละ
มาก.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระขัณฑผุลลิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบขัณฑผุลลิยเถราปทาน